Here is my 2004 Turkish translation of the popular article “Deleuze and the Use of the Genetic Algorithm in Architecture” by Manuel DeLanda in 2001.

The computer simulation of evolutionary processes is already a well established technique for the study of biological dynamics. One can unleash within a digital environment a population of virtual plants or animals and keep track of the way in which these creatures change as they mate and pass their virtual genetic materials to their offspring. The hard work goes into defining the relation between the virtual genes and the virtual bodily traits that they generate, everything else –keeping track of who mated with whom, assigning fitness values to each new form, determining how a gene spreads through a population over many generations–is a task performed automatically by certain computer programs collectively known as “genetic algorithms”. The study of the formal and functional properties of this type of software has now become a field in itself, quite separate from the applications in biological research which these simulations may have. In this essay I will deal neither with the computer science aspects of genetic algorithms (as a special case of “search algorithms”) nor with their use in biology, but focus instead on the applications which these techniques may have as aids in artistic design.

You can read the rest of this article (in English) in here, also read other articles of DeLanda here.

Evrimsel süreçlerin bilgisayar simulasyonu, biyolojik dinamiklerin incelenmesinde bilinen ve yerleşmiş bir tekniktir. Sayısal ortamda sanal bitki veya hayvanlar tasarlanarak, onların sanal genetik materyallerini gelecek nesillerine aktardıkça nasıl değişim geçirdikleri takip edilebilir. Burada zor olan, sanal genler ile onların türettiği sanal bedensel karakterler arasındaki ilişkinin tanımlanmasıdır; geri kalan herşey –kimin kim ile eşleştiği, yeni türeyenlere değerlerin atanması, bir genin toplulukta birkaç nesil içerisinde nasıl yayıldığı gibi- otomatik olarak bilgisayar programları tarafından yapılabilir. Söz konusu bilgisayar programları, “genetik algoritmalar” olarak tanımlanmaktadırlar. Bu tip yazılımların formel ve işlevsel özelliklerini incelemek, günümüzde söz konusu biyolojik araştırmalardan ayrılarak, başlı başına bir araştırma alanı haline gelmiştir. Bu makalede genetik algoritma, ne bilgisayar bilimleri açısından, ne de biyolojideki kullanımı bağlamında işlenmemektedir, bu tekniklerin sanatsal tasarıma nasıl yardımcı olabileceğine odaklanmaktadır.

Download the full translation here. Tam metin çevirisini buradan indirebilirsiniz; [PDF File]